ເວົ້າເລື່ອງ: ຊີວິດຂອງຄົນເຮົາ
ມື້ທຳອິດ ເທວະດາ ເນລະມິດໃຫ້ເກີດມີ “ໂຕຫມາ” ຂື້ນມາແລ້ວບອກກັບຫມາວ່າ: ເຈົ້າຈົ່ງໄປນັ່ງເຝົ້າປະຕູເຮືອນທຸກມື້ ແລະ ໃຫ້ເຫົ່າທຸກຄົນທີ່ເຂົ້າ-ອອກເຮືອນ ແລ້ວຂ້ອຍຈະມອບ ອາຍຸໃຫ້ເຈົ້າ 20 ປີ.
ຫມາຕອບວ່າ: ໂອ້ຍທ່ານເອີ່ຍ ໃຫ້ເຝົ້າປະຕູຈົນເຖີງ20ປີ ຂ້ານ້ອຍຮັບບໍ່ໄດ້ດອກ ຂ້ານ້ອຍຂໍ 10 ປີ ກໍ່ພໍແລ້ວ ສ່ວນທີ່ເຫລືອອີກ10ປີ ຂ້ານ້ອຍຂໍສົ່ງຄືນ. ເທວະດາຕົກລົງ
ມື້ທີ່2 ທ່ານໄດ້ ສ້າງ ໂຕລິງຂື້ນມາ ແລ້ວບອກກັບລິງວ່າ: ຈົ່ງໃຊ້ເກັມຫລີ້ນຕ່າງໆຂອງເຈົ້າເພື່ອເຮັດໃຫ້ໂລກມະນຸດມ່ວນຊື່ນ ລື່ນເລີງ ແລ້ວຂ້ອຍຈະມອບອາຍຸໃຫ້ເຈົ້າ 20 ປີ. ລິງຕອບວ່າ ໃຫ້ຫລີ້ນເກັມບ້າບໍ ຮອດ20 ປີພຸ້ນຫວາ ຂ້ານ້ອຍຮັບບໍ່ໃຫວດອກ ຂໍຮັບແຕ່ 10ປີ ກໍ່ພໍ ສ່ວນທີ່ເຫລືອຂໍສົ່ງຄືນ ເທວະດາພໍໃຈ
ມື້ທີ3 ທ່ານໄດ້ສ້າງ ຂື້ນມາ ແລ້ວບອກກັບວ່າ: ເຈົ້າຈົ່ງ ອອກໄປຢູ່ທົ່ງໄຮ່ທົ່ງນາກັບຊາວນາ ເພື່ອຕາກແດດຕາກຝົນ,ສູ້ຊົນ,ອົດທົນເຮັດວຽກຫນັກງານເບົາກັບມະນຸດ ເກີດລູກ ໃຫ້ນົມທັງລູກ ແລະ ທັງມະນຸດ ແລ້ວຂ້ອຍຊິໃຫ້ເຈົ້າມີອາຍຸ 60ປີ . ຄວາຍໂສກເສົ້າ ແລ້ວຕອບວ່າ: ທ່ານ ຈະໃຫ້ຂ້ານ້ອຍອົດທົນແບກຫາບວຽກຫນັກງານຫນາຈົນຮອດ60ປີ ຂ້ານ້ອຍຮັບບໍ່ໄດ້ດອກ! ຂ້ານ້ອຍຂໍຮັບແຕ່ 20ປີກໍ່ພໍ ສ່ວນທີ່ເຫລືອ40ປີ ຂ້ານ້ອຍຂໍມອບຄືນໃຫ້ມະນຸດ ເທວະດາຕົກລົງ
ມື້ທີ4 ທ່ານໄດ້ສ້າງ ມະນຸດຂື້ນມາ ແລ້ວບອກກັບມະນຸດວ່າ: ພວກເຈົ້າມີສິດ ຫລີ້ນກິນ,ນັ່ງນອນ ມ່ວນຊື່ນ ຮັກຫອມກັນ,ສ້າງຄອບຄົວ ໃຊ້ຊິວິດຢູ່ຢ່າງມີຄວາມສຸກ ຂ້ອຍຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ ມີອາຍຸ 20 ປີ ມະນຸດ ຮ້ອງໂຮຂື້ນທັນທີ, ໂອ້ຍ …ທ່ານໃຫ້ພວກເຮົາມີອາຍຸພຽງ20 ປີ ທໍ່ນີ້ຫວາ ຄັນຊັ້ນເອົາແບບນີ້ໄດ້ບໍ່ ພວກລູກຂໍຮັບ 20ປີ ຂອງພວກລູກ ບວກກັບ 40 ປີຂອງຄວາຍ,10ປີຂອງລິງ ແລະ 10ປີ ຂອງຫມາ ລວມເປັນ 80ປີ ☺️ເທວະດາ ເຫັນດີ!
ຈາກນັ້ນມາ ຈື່ງເປັນເຫດຜົນທີ່ວ່າ: 20 ປີທຳອິດຂອງຄົນເຮົາ ແມ່ນເກີດມາເພື່ອຫລີ້ນກິນ,ມ່ວນຊື່ນ ສະໜຸກສະໜານ ເຮຮາປາຕີ້ ຕ່າງໆນາໆ….ຈາກນັ້ນ 40 ປີຕໍ່ມາຄົນເຮົາໃຊ້ອາຍຸຂອງຄວາຍ ໄລຍະນີ້ ສຸດທີ່ ລຳບາກກາກກຳ ແບກຫາບພາລະຫນ້າທີ່ອັນຫນັກຫນ່ວງ ເຮັດວຽກຫລັງສູ້ຟ້າຫນ້າສູ້ດີນ ຫນັກເອົາເບົາສູ້.
ຈາກນັ້ນ 10 ປີທັດໄປແມ່ນ ແມ່ນຊ່ວງອາຍຸຂອງລິງ ຄົນເຮົາຈະເລີ່ມສະແດງກິລິຍາທ່າທາງຕ່າງໆນາ ອອກມາຄ້າຍຄືກັບລິງ
ສ່ວນໃນຊ່ວງອາຍຸ 10 ປີສຸດທ້າຍແມ່ນ ຊ່ວງອາຍຸຂອງຫມາ ຄົນເຮົາຈື່ງຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ນັ່ງເຝົ້າປະຕູເຮືອນຈົນຮອດມື້ສຸດທ້າຍ
